θειοκαρβαμίδιο

το

(βιοχ.)

η θειουρία*.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, νόθου συνθ., πρβλ. γαλλ. thiocarbamide < thio- (πρβλ. θείο [ΙΙ]) + carbamide (βλ. λ. καρβαμίδια)].